بیشاپور در کنار جاده شاهی روزگار باستان واقع شده است. 
جاده شاهی در دوره هخامنشیان «‌تخت جمشید» و «استخر» را به شهر باستانی «شوش» و در دوره ساسانی شهر «‌گور» و «‌بیشاپور» را به «تیسفون» مقر امپراتوری ساسانی وصل می‌کرده است. 


شهر بیشاپور که یادگار شکوه ایران باستان است در 120 کیلومتری جنوب شیراز و در فاصله 23 کیلومتری شهر کازرون قرار دارد.


این شهر که منسوب به شاپور اول،دومین پادشاه ساسانی است توسط فردی یونانی به نام هیپوداموس، ساخته شده است. 

این شهر را در سال 266 میلادی به شکل مستطیل بنا نهاده‌اند، به گونه‌ای که چهار دروازه و دو خیابان آن یکدیگر را قطع می‌کرده‌اند.


 آتشکده بیشاپور بزرگترین آتشکده دوران ساسانیان نام گرفته است. ارتفاع دیوار‌های این آتشکده به 14 متر می‌رسیده است . 



 در زمان شاپور اول به احترام ایزد نگهبان آب ( آناهیتا) معبدی در بیشاپور ساخته شد که در آن مراسم مذهبی خاصی اجرا می‌شد.


معبد آناهیتا سردابه‌ای مکعب شکل است و از سنگ‌های حجاری شده، بدون ملات و دو جداره (مانند بناهای دوره هخامنشی ) ساخته شده است. این معبد دارای چهار ورودی است و بالای هر ورودی تندیس دو سویه گاو (به شکل سر ستون‌های تخت جمشید) قرار گرفته است.


در راهروهای معبد جوی‌های باریکی وجود دارد که در گذشته در آن آب جریان داشته است و از جهت وسایلی که برای جریان آب در اطراف تالار مرکزی تهیه شده بود، از جمله شگفتی‌های معماری ایران به شمار می‌رود .



تالار تشریفات یا تالار شاپور چهار ورودی دارد و در هر ضلع آن 4 تاقچه گچبری شده وجود دارد که در گذشته روى آن نقاشی و رنگ آمیزى شده بود.

در این میان این نقاشی‌ها تصویر یکی از زنان دربار دیده می‌شود که در حال باد زدن خود است. همچنین درباریان با جامه‌های بلند ساک‌های گل بر سر و دسته گلی در دست نشان داده شده‌اند. 






بیشاپور برای بسیاری از ایرانیان آنگونه که باید شناخته شده نیست اما به عقیده بسیاری، این شهر گمشده در دل تاریخ با شکوه ترین اثر بر جای مانده از دوران امپراطوری ساسانی است.